oordat ik wist dat ik autisme had, was mijn wereld groot en vol zelfvertrouwen. Maar na mijn diagnose werd mijn comfortzone heel klein. In dit blog vertel ik eerlijk hoe ik mijn veilige omgeving herontdekte, hoe ik langzaam stappen zet buiten die zone, en hoe werk en privé daarin heel verschillend voelen. Herkenbaar voor wie leeft met autisme – of iemand kent die dat doet.
Op latere leeftijd heb je diagnose ontvangen. Je weet niet wat dat voor je betekent. Ook kom je vaak overprikkeld...
In deze blog lees je hoe ik mijn negatieve ervaringen met autisme – zoals overprikkeling, schaamte en burn‑out – heb omgezet in positieve eigenschappen. Nu begeleid ik (jong) volwassenen op hún reis naar kracht en balans.
In deze blog vertel ik waarom een weekendje weg voor mij als vrouw met autisme meer energie kost dan het oplevert. Ondanks dat het gezellig en leuk is, vraagt de voorbereiding, het reizen, slapen op een andere plek en alle prikkels veel van mij. Ik deel mijn persoonlijke ervaring om herkenning te bieden — en om te laten zien dat ook leuke dingen best zwaar kunnen zijn.
In deze persoonlijke blog deel ik mijn ervaring met rouw en verlies als vrouw met autisme. Ik neem je mee in hoe rouw er voor mij uitziet, hoe ik er doorheen ging en wat ik geleerd heb. Van het overlijden van mijn vader en schoonfamilie tot het verlies van onze hond — rouw is voor mij geen rechte lijn, maar een proces met terugkerende golven. Steeds beter leer ik: ik mag rouwen op míjn manier.
Na 22 jaar in loondienst nam ik een moedige beslissing: ik begon mijn eigen praktijk als autismecoach. In dit blog deel ik mijn persoonlijke reis – van overleven in de ziektewet tot het hervinden van balans, energie en rust. Over hoe een late diagnose autisme, een burn-out en grote veranderingen leidden tot het volgen van mijn passie: anderen helpen vanuit eigen ervaring.
In deze persoonlijke blog deel ik waarom balans vinden voor mij, als vrouw met autisme, een dagelijkse uitdaging is. Hoe ik mijn energie verdeel, wat mij helpt en waarom onverwachte situaties zoveel impact kunnen hebben. Herkenbaar voor velen – of juist helpend om beter te begrijpen wat leven met autisme betekent
Wat voor een ander klein lijkt, kan voor iemand met autisme enorme impact hebben. In deze blog leg ik uit wat er gebeurt als afspraken of toezeggingen niet worden nagekomen — en hoe dit leidt tot onrust en overprikkeling. Herkenbaar, eerlijk en helpend.
Ik merk aan mijzelf dat ik aan het overleven ben in plaats van leven. Dit komt doordat mijn structuur gewijzigd is in mijn privé-situatie.
Maand december vind ik altijd een uitdaging. Daarom neem ik de laatste paar jaar ook twee weken vrij. Dit is iets waar ik dan ook aan toe ben.
Vanaf de geboorte van mijn zoon tot zijn 7e jaar ging ik maar door. Ik werd eigenlijk geleefd, zorgde niet echt voor mijzelf. Hier nam ik geen tijd voor. Mijn zoon ging voorop. Als mijn zoon het maar goed heeft. Ik wist nog niet dat ik Autisme had. Er kwam zoveel op mij af. Ik nam teveel verantwoordelijkheid, teveel controle willen houden en stond altijd voor iedereen klaar,
Als ik iemand niet vertrouw dan ben ik een type dat ik niets meer zeg. Ze zien dan alleen mijn buitenkant.
Paar jaar geleden lukte het mij niet om over mijn gevoelens/emoties te uiten. Dit heb ik moeten leren. Ik heb geleerd mij kwetsbaar open te stellen. Vind het nog wel moeilijk hoor, maar ik doe mijn best.
Ik hoor heel vaak van mensen die net de diagnose autisme hebben gekregen dat ze daarmee blij zijn. Het geeft rust, dat ze weten wat er aan de hand is.
Zo heb ik het niet beleefd. Sinds ik de diagnose ASS heb gekregen is mijn vertrouwen volkomen beschadigd. Ik ben onzeker geworden. Mijn controle over mijzelf was ik kwijt. En mijn grip op mijn leven was totaal weg.
Mijn zoon
Nu jullie wat meer weten over TOS kan ik het beter uitleggen waar mijn zoon moeite mee heeft. Bij mijn zoon is het complex. Hij heeft problemen met taalbegrip en taalproductie.
Dit betekent dat hij moeite heeft met het uiten van zijn emoties. Door de combinatie van ASS en TOS is voor mijn zoon de theory of mind (de vaardigheid van mensen om zich te kunnen verplaatsen in de gevoelens, gedachten en bedoelingen van anderen) lastig te herkennen en erkennen. De innerlijke taal uiten is moeilijk. Op alle fronten is dit een belemmering.
Een van mijn kwaliteiten is doorzettingsvermogen, maar het is ook echter een valkuil bij mij. Ik zal je vertellen waarom.
Mijn zoon van bijna 18 jaar heeft autisme en taalontwikkeling stoornis. Hij is o.a. erg gevoelig voor sfeer/stemming van de omgeving. Hij is een angstig jonge man. Ook heeft hij moeite met verwoorden wat hij bedoelt, moeite met gevoelens en emotie te uiten. Thuis voelt hij zich veilig en kan hij ontspannen. Éenmaal stap buiten, gaat de spanning/angstsignalen aan. Constant is hij alert. De hele dag past hij aan, tijd nodig om de alle informatie (zintuigelijk, emotionele en cognitieve informatie) te verwerken. Constant staat zijn hoofd aan. Dit kost hem heel veel energie, vooral mentale energie.
Als alles goed gaat, heb ik niet zoveel last van mijn autismekenmerken. Ik kan dan heel goed functioneren, zowel thuis als op het werk.
Maar als iets veranderd, (ook als is het voor iemand anders iets kleins) heb ik echt last van mijn autismekenmerken.
Je hoort mensen vaak zeggen: iedereen is wel een beetje autistisch. Als ik dit al hoor, dan word ik een beetje kriegelig.