Home » Blog » Autisme » Hoe mijn dochter met ASS en TOS een excursie ervaart

Hoe mijn dochter met ASS en TOS een excursie ervaart

door | 14 mrt, 2023 | Autisme

Normaal schrijf ik nooit blogartikelen over mijn dochter, maar ik ben echt supertrots op haar dat ze toch meegaat op excursie. De meeste mensen zullen denken, het is toch maar een excursie. Dat doe je toch even. NOU NEE!

Mijn dochter

Mijn dochter van bijna 17 jaar heeft autisme en taalontwikkeling stoornis. Ze is o.a. erg gevoelig voor sfeer/stemming van de omgeving. Ze is een angstig jonge dame. Ook heeft ze moeite met verwoorden wat ze bedoelt, moeite met gevoelens en emotie te uiten. Thuis voelt ze haar veilig en kan ze ontspannen. Éenmaal stap buiten, gaat de spanning/angstsignalen aan. Constant is ze alert. De hele dag past ze aan, tijd nodig om de alle informatie (zintuigelijk, emotionele en cognitieve informatie) te verwerken. Constant staat haar hoofd aan. Dit kost haar heel veel energie, vooral mentale energie. Een van haar kwaliteiten is doorzettingsvermogen. Deze kwaliteit geeft haar kracht om  met haar autisme en TOS om te gaan.

 Excursie

We kregen paar weken geleden een mail van school dat ze op excursie gaan naar kamp Westerbork. Mijn alarmbellen gingen meteen rinkelen, want ik weet hoe mijn dochter is. Het liefst wil ik haar thuis houden om haar te beschermen waar ze moeite mee heeft. Ik weet wat er gaat komen:

  • Spanningen een week van te voren.
  • Niet of weinig slapen.
  • Niet veel kunnen hebben.
  • Op de dag zelf, zit ze in de flow, maar als ze thuiskomt, komt de ontlading Huilen, hoofdpijn etc).
  • De dagen erna, meestal de tweede dag, komt de informatie wat ze die dag heeft meegekregen binnen. Ze is dan erg moe, komt niet veel uit de handen, erg gevoelig, emotioneel, overzicht kwijt, niet kunnen concentreren.

 Voor dochter is het dubbel. Het kost haar heel veel mentale energie, maar ze vindt het ook wel leuk op excursie. Plezier maken met haar klasgenoten en leerkrachten. Ze wil ook niet anders zijn en voelen. Dus ze heeft gekozen om wel te gaan. 

Voorbereiding voor de dag excursie

We gaan naar de mogelijkheden kijken. Wat heeft mijn dochter nodig, om te kunnen gaan.

  • – de leerkrachten zijn op de hoogte gebracht wat de signalen kunnen zijn, dat het teveel voor mijn dochter wordt. Wat ze kunnen doen.
  • – Aan de hand van een mindmap overzichtelijk gemaakt wat er gaat gebeuren. Ze heeft ook informatie meegekregen wat er gaat gebeuren van school.
  • – Aan de hand van Prikkelprofielkaarten van Nynke Zuurmond hebben we haar gevoel/gedachtes/wat doe ik en wat wil ik in overprikkelingsfase op kaart gebracht. Hier hebben we een foto van gemaakt. Dit neemt ze mee op de dag. Ze kan het dan aan de leerkrachten laten zien, wat ze voelt etc.
  • – als het haar teveel wordt uit de omgeving.

Veilige omgeving

Wat erg belangrijk voor mijn dochter is, is een veilige omgeving. Als ze die niet heeft, gaat ze niet weg. Op school voelt ze haar wel aardig veilig. De leerkrachten en klasgenoten vindt ze geweldig. Hier kan ze meelachen. Tuurlijk een beetje spannend vindt ze school altijd wel. Ze is niet thuis. Maar ze weet dat de leerkrachten op de hoogte zijn. Dit geeft haar rust. De dagen voor de excursiedag weet ze dat wij haar wel met rust laten. We stellen haar niet te veel vragen. We proberen ook zoveel mogelijk activiteiten uit te stellen totdat alles gebeurt is. Tuurlijk onverwachte gebeurtenissen kunnen we nooit uitsluiten. De dagen erna, laten we haar ook wel wat met rust. We moeten niet teveel van haar verwachten. 

Zo leert mijn dochter met haar angsten/spanningen om te gaan. Ik kan haar wel thuislaten, maar dan belemmer ik haar alleen maar in haar ontwikkeling. De angsten en spanningen blijven wel, maar ze leert er mee om te gaan.

De angst is er EN er is ruimte voor plezier.

 Ik heb toestemming van mijn dochter om een blogartikel te schrijven. Hiermee wil ik inzicht geven in iemands leven die autisme en TOS heeft. Het is heel complex. 

 

Over Miranda

Mijn naam is Miranda Schoot, ik ben 48 jaar en woon in Harlingen. Samen met mijn man hebben we 1 zoon van 17 jaar. Sinds 2010 weet mijn zoon dat hij autisme heeft en ik weet het sinds 2013.

Ik weet hoe grillig autisme kan zijn en ook ik heb dieptepunten meegemaakt zoal op het werk en thuis zoals bv. depressie en burn out.

Gerelateerde artikelen

Als het tegenzit…..

Als het tegenzit…..

Als alles goed gaat, heb ik niet zoveel last van mijn autismekenmerken. Ik kan dan heel goed functioneren, zowel thuis als op het werk.

Maar als iets veranderd, (ook als is het voor iemand anders iets kleins) heb ik echt last van mijn autismekenmerken.

lees verder
Van 22 jaar in loondienst naar eigen praktijk autismecoach

Van 22 jaar in loondienst naar eigen praktijk autismecoach

Van 2015 tot 2018 zat ik bijna 2,5 jaar in het ziektewet. Ik was totaal mijzelf kwijt, kreeg de diagnose autisme, angststoornis, overlijden van mijn vader. Dit uitte in depressieve gevoelens. Daarna ging het weer beter met mij. Ik had weer plezier in mijn werk en ging meer uren werken. Op het laatst werkte ik wel 32 uur.

Veranderingen

lees verder
Terugblik 2022, vooruitblik 2023

Terugblik 2022, vooruitblik 2023

k heb bijna twee weken vrij gehad. Hier was ik ook wel aan toe. Even opladen voor het nieuwe jaar.

De eerste week heb ik niet veel uitgespookt. Er kwam bijna niets uit mijn handen.

De tweede week heb ik alles op een rijtje gezet, wat ik in 2022 meegemaakt heb, qua werksituatie. Nu ik dit allemaal op een rijtje heb gezet, weet ik waarom ik aan toe was om twee weken vakantie te nemen.

lees verder

0 Reacties

Verzend een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tweet
Share
Share
Pin