Help! ik verzuip.

Ik merk aan mijzelf dat ik aan het overleven ben in plaats van leven. Dit komt doordat mijn structuur gewijzigd is in mijn prive-situatie. Er zijn wat activiteiten bijgekomen en de tijden zijn wat gewijzigd. Nu moet ik constant omschakelen, weinig hersteltijd, activiteiten stapelen op-> gevolg geen overzicht. Daar kan ik totaal niet tegen. Hierdoor raak ik helemaal gestresst.

Paar jaar geleden had ik dit niet zo in de gaten en ging ik maar door totdat ik letterlijk/figuurlijk niets meer kon. Mijn lichaam zei STOP. Ik kwam hierdoor bijna 2,5 jaar in ziektewet. Dit wil ik dus nooit weer.

Wat ik geleerd heb is mijn signalen op tijd herkennen.

De stresssignalen waaraan ik herken dat ik aan het overleven ben zijn o.a.:

• Vermoeid wakker worden
• ‘s Nachts wakker worden
• Drukkend hoofd
• Weinig tot geen overzicht
• Gejaagd voelen
• Gespannen schouders
• Onzeker
• Controle verliezen

Ik word hierdoor angstig van. Controle en overzicht verliezen zijn funest bij mijn autisme. Door controle en overzicht hou ik rust in mijn hoofd.

De oorzaken zijn o.a.

• Te weinig hersteltijd. Hersteltijd is belangrijk voor mij.
• Te veel omschakelen; verschillende prive activiteiten tussen mijn werkdag door. Mijn energie slurpt weg.
• Te veel activiteiten op een dag. Overlevingsgevoel, geen tijd om bij te komen. Gevoel dat het aangenomen werk is. Ook gevoel dat ik half werk aflever, zowel thuis als werksituatie. Ik hou niet van half werk. Dit voelt niet goed.
• Te weinig tijd om op gang kunnen komen ‘s morgens. Meteen in actie. Hierdoor heb ik een druk hoofd ‘s morgens.
• De verschillende activiteiten (huishouding, papieren ordenen etc) stapelen op. Hierdoor raak ik mijn overzicht kwijt.

Ik zeg nuzelf STOP in plaats van mijn lichaam. Ik weet dat mijn structuur aangepast moet worden, Kijken naar mijn draagkracht/last en Communiceren met de omgeving. Dit heeft tijd nodig en dat weet ik nu.

Met mijn structuur ga ik de tijd weer even wat aanpassen, zodat ik eerst wat kan bijkomen ‘s morgens. Niet meteen haasten. Rustig aan wat ik normaal deed, douchen/aankleden de was tussendoor, wat voorbereiden en spullen bijelkaar zoeken voor het werk. Dit betekent dat ik een uur eerder uit bed ga, anders lukt mij dit niet. ‘s middags spullen voor het werk klaarzetten voor de volgende dag lukt mij niet. Ik heb hier geen mentale energie meer voor over. Dit heb ik al een keer uitgeprobeerd, maar dan vergeet ik vanalles.

Energiebalans is belangrijk dat ik niet teveel verschillende activiteiten op 1 dag doe. Niet teveel omschakelen. Dit is niet zo makkelijk. Of ik moet zeggen; stoppen met werken, dan heb ik alleen de prive situatie. Dan heb ik niet meer het gevoel dat ik half werk lever. Maar is dit een gewenste oplossing voor mij? Stoppen met prive situatie gaat niet lukken. Deze situatie teveel verschillende activiteiten is voor korte duur. Hoe lang dit duurt weet ik niet, maar het is niet voor langere termijn. Wat ik wel kan doen is een rustdag inplannen dat ik niet hoeft te werken. Ik doe ook wel een rustweek dat ik niet naar kantoor of op locatie ben. Ik heb dan wat online afspraken. Dit voldoet mij wel.

Wat ik echt heb moeten leren is communiceren met de omgeving en hulp vragen. Ik geef het nu aan dat het teveel is en dat hier een oplossing voor moet komen. Anders red ik het niet. Ook heb ik een hulpbron die mij ondersteunt om het overzichtelijk te houden. 

Zo probeer ik te voorkomen dat ik verzuip.