Overleven
Vanaf de geboorte van mijn zoon tot zijn zesde jaar ging ik maar door. Ik werd eigenlijk geleefd en zorgde niet echt voor mezelf. Hier nam ik geen tijd voor. Mijn zoon ging voorop; als hij maar goed had. Ik wist toen nog niet dat ik autisme had. Er kwam zoveel op mij af. Ik nam teveel verantwoordelijkheid, wilde altijd teveel controle houden en stond altijd voor iedereen klaar.
Toen ging het niet meer. In 2013 ging mijn licht uit. Mijn lichaam zei STOP. Ik viel letterlijk en figuurlijk neer. Het was allemaal teveel geworden. Ik maakte fouten op mijn werk, die ik niet zag. Hier werd ik op aangesproken, wat ik totaal niet tegenkon. Ik was mijn controle kwijt. De taken werden bij mij weggehaald en ik moest naar huis. Ik kwam in de ziektewet terecht. “Whaaaaa, ik in de ziektewet? Dat kan toch niet! Ik ben toch niet ziek, nergens last van! Ik ben niet verkouden.” Maar mentaal was ik wel ziek. Ik kwam thuis te zitten en de muren kwamen op mij af. Stapelgek werd ik ervan.
Het duurde heel lang, ik wilde sneller van vier naar zestien uren werken. Maar dat kon niet. Ik baalde enorm, was erg verdrietig en boos op mezelf omdat het niet lukte. Ik had hier totaal geen geduld voor. Gelukkig had ik mijn omgeving, die er vertrouwen in had. Dit hielp mij enorm. Eigenlijk moest ik na twee jaar in de WIA, maar gelukkig mocht ik nog een half jaar in de ziektewet blijven. Wij hadden allemaal vertrouwen dat 24 uur werken mogelijk zou zijn. En het is gelukt.
Leven
De laatste jaren is er heel wat veranderd. Ik werk niet meer in loondienst, maar als zelfstandige. Dit was voor mij niet zo makkelijk om los te laten. In loondienst wist ik wat ik had: collega’s, financien. Toch heb ik de stap gezet. Geen spijt van. Wat ik wel lastig vind, is dat ik niet weet waar ik aan toe ben als het gaat om betalingen. Ik heb hier niet echt de controle over, en dat blijft een energielek voor mij, wat zorgt voor onrust in mijn hoofd. Voor de rest heb ik de controle over mijn planning.
Ik zorg nu ook beter voor mezelf. Tuurlijk gaat mijn zoon en partner voor, maar ik denk nu eerst aan mezelf. Hier heb ik ook een blog over geschreven.
Ook aan mijn persoonlijke ontwikkeling heb ik gewerkt, en dat doe ik nog steeds. Ik heb verschillende opleidingen gevolgd:
- ACT basisopleiding; Veel geleerd over gedachten en de lading die we aan bepaalde woorden. Hoe om te gaan met angst.
- NLP practioner opleiding. Dit was echt een persoonlijke reis. Ik leerd beter communiceren met mezelf en anderen. Hoe ik reageer op de communicatie en het gedrag van anderen, wat ik waarneem en hoe ik dat effectiever of anders zou kunnen doen.
Genieten
Ik kan zeggen dat ik de laatse paar jaren ook meer geniet. Toen ik in de overlevingsfase zat, genoot ik niet meer. Waar doe ik het voor? Het was aangenomen werk. En nu.. Ik weet nu wat mijn autisme inhoudt, waar ik rekening mee moet houden met mezelf en wat ik moet accepteren. Accepteren was echt een dingetje. Dit heeft wel jaren geduurd. Eerst was er frustratie. “Waarom kan ik dat niet? Ik ben toch geen oud wijf?” Maar nu geniet ik meer van de kleine dingen, zoals onze duifjes, de honden, suppen;)
Ik maak meer tijd voor mezelf, benut mijn tijd alleen, en ga vaker activiteiten. Niet meer vermijden omdat het mij teveel energie kost.
Wil jij ook weer leven en genieten?
Neem gerust contact met mij op voor een gratis kennismakingsgesprek. In dit gesprek gaan we kijken of er een klik is en bespreken we waar ik je bij kan helpen.
0 reacties