Overleven
Vanaf de geboorte van mijn zoon tot zijn 7e jaar ging ik maar door. Ik werd eigenlijk geleefd, zorgde niet echt voor mijzelf. Hier nam ik geen tijd voor. Mijn zoon ging voorop. Als mijn zoon het maar goed heeft. Ik wist nog niet dat ik Autisme had. Er kwam zoveel op mij af. Ik nam teveel verantwoordelijkheid, teveel controle willen houden en stond altijd voor iedereen klaar,
Toen ging het niet meer. In 2013 ging mijn licht uit. Mijn lichaam zei STOP. Ik viel letterlijk en figuurlijk neer. Het was allemaal teveel geworden. Ik maakte fouten op mijn werk, wat ik niet zag. Hier werd ik op aangesproken, waar ik totaal niet tegenkon. Ik was mijn controle kwijt. De taken werden bij mij weggehaald en moest naar huis. Ik kwam in de ziektewet te zitten. Whaaaaa, ik in de ziektewet. Dat kan toch niet. Ik ben toch niet ziek, nergens last van. Ik ben niet verkouden. Maar wel Mentaal ziek. Ik kwam thuis te zitten. De muren kwamen op mij af. Stapelgek werd ik ervan.
Ik vond het heel lang duren, wilde wel sneller van 4 uren naar 16 uren. Maar dat kon niet. Ik baalde enorm, erg verdrietig en boos op mijzelf omdat het niet lukte. Ik had hier totaal geen geduld voor. Gelukkig had ik mijn omgeving die er vertrouwen inhad. Dit hielp mij enorm. Eigenlijk moest ik na 2 jaar in de WIA, maar gelukkig mocht ik nog een half jaartje in de ziektewet. Wij hadden allemaal vertrouwen in dat 24 uur lukt. En het is gelukt.
Leven
De laatste jaren is heel wat veranderd. Ik werk niet meer in loondienst maar als zelfstandige. Dit was voor mij niet zo makkelijk om loondienst los te laten. In loondienst wist ik wat ik had, collega’s, financien. Toch heb ik het gedaan. Geen spijt van. Wat ik wel lastig vind is dat ik niet weet waar ik aan toe ben, wanneer de mensen betalen. Hier heb ik niet echt de controle over. Dit is en blijft een energielek bij mij -> gevolg onrust in mijn hoofd. Voor de rest heb ik de controle over de planning.
Ik zorg nu ook beter voor mij zelf. Tuurlijk gaat mijn zoon en partner voor, maar ik denk nu eerst aan mijzelf. Hier heb ik ook een blog over geschreven.
Ook aan mijn persoonlijke ontwikkeling heb ik gewerkt en nog steeds. Verschillende opleidingen gevolgd:
- ACT basisopleiding; veel geleerd over gedachtes, lading wat jezelf geeft aan bepaalde woorden. Hoe om te gaan met angst.
- NLP practioner opleiding. Dit was echt een persoonlijke reis. Beter communiceren met mijzelf en anderen. Hoe ik reageer op de communicatie en gedrag van de ander. Wat neem ik waar en hoe zou ik dat effectiever of anders kunnen doen.
Genieten
Ik kan zeggen dat ik de laatse paar jaren ook meer geniet. Toen ik in de overlevingsfase zat, genoot ik niet meer. Waar doe ik het voor. Het was aangenomen werk. En nu.. Ik weet nu wat mijn autisme inhoudt. Waar ik rekening mee moet houden met mijzelf en accepteren. Accepteren was echt een dingetje. Dit heeft wel jaren geduurd. Eerst frustratie, waarom kan ik dat niet? Ik ben toch geen oud wijf? Ik geniet nu meer van de kleine dingetjes, zoals onze duifjes, honden, suppen;)
Meer tijd maken voor mijzelf, alleen tijd benutten, meer naar activiteiten gaan. Niet meer vermijden omdat het mij teveel energie kost.
Wil jij ook weer leven en genieten? Neem gerust contact met mij op voor een gratis kennismakingsgesprek. In dit gesprek gaan we kijken of er een klik is en kijken we waar ik je bij kan helpen.
0 Reacties