Drie weken geleden bracht ik mijn zoon naar z’n werk met de nieuwe auto. De auto reed fantastich, maar toen ging in één keer het alarmlichtje branden.
Ik weet dat het om bandenspanning gaat. Dit heb ik eerder meegemaakt. In principe niet erg en ik weet hoe het moet. MAAR…….
Onderweg lette ik maar op één ding, het alarmlichtje. Voor mijn gevoel werd het steeds feller en feller. Dit was niet zo. En ik weet dat ik in principe nog wel mee kan rijden naar de tankstation om de banden weer meer spanning te geven. Als ik verder de dag niets te doen had, had ik dat zeker gedaan. Maar ik had deze dag druk, een beetje te veel klanten in gepland. Ik zou deze dag 08.30 uur op de locatie zijn, om de sleutel van de kantoorruimte op te halen. De eerste klant had ik om 09.00 uur en eindigde om 21.00 uur.
Je kunt het zien aan de hoofden hoe het proces begint.
Ik heb een oplossing kunnen bedenken. We hebben gelukkig twee auto’s en mijn man werkte dichtbij. Ik heb hem opgebeld dat ik als ik mijn zoon naar het werk heb gebracht de auto omruil. Ik neem zijn auto mee naar het werk en hij de mijne. Dit heb ik gedaan, was mooi om 08.15 uur op de locatie en ik kon aan het werk. Deze dag was wel een overlevingsdag. Mijn mentale energie was al leeg voordat de werkdag is begonnen.
Zo lief van mijn man en zoon; na werktijd hebben ze de banden spanning gegeven;). Hoefde ik dit de volgende dag niet meer te doen.
Een persoonlijk ervaringsverhaal over ouderschap en autisme. Van een moeilijke start en jaren vol onzekerheid,…
In deze blog deel ik mijn ervaring met een dagje weg naar de dierentuin met…
Vijf jaar geleden zag ik mezelf nog niet voor een groep staan. Inmiddels geef ik…
Zelfzorg is niet vanzelfsprekend, zeker niet bij autisme. In dit persoonlijke blog neem ik je…
In dit blog deel ik onze persoonlijke ervaring met TOS en ASS. Over hoe het…
Autisme komt vaak samen voor met andere diagnoses. In dit blog belicht ik een onderbelichte…