Vanavond mogen Karin en ik een lezing autisme en depressie op locatie geven.
Deze dag heb ik niets ingepland. Dit doe ik bewust. Soms plan ik ‘s morgens wel klanten in, maar als het niet hoeft doe ik het niet.
Op zo’n dag moet ik niet te veel verschillende activiteiten hebben, want er komt toch niet veel uit mijn handen. Als ik wil, doe ik wat. Dat is mijn motto. Er moet niet iets moeten tussen zitten. Hier krijg ik een bepaalde ‘druk’ gevoel bij.
Mentale voorbereiding
We hebben een presentatie gemaakt en print het voor de zekerheid uit. Je weet het maar nooit. Straks doet de beamer, computer niet. Dan hebben we het altijd op papier. De presentatie is een leidraad. Staat niet vast dat we precies daaraan houden. Dit hangt van de vragen van de mensen af. Zo kunnen we de lezing op maat geven. Voor de zekerheid heb ik ook een hdmi kabel mee, want ja, je weet het maar nooit. Ook kleine kaartjes voor mijzelf als ik het even niet weet wat ik kan zeggen. De kaartjes heb ik op zich niet nodig, maar het geeft mij een rustige gevoel.
Ik ga mij verder niet voorbereiden wat ik moet zeggen. Dit heb ik wel vaker geprobeerd, maar het komt er toch niet uit. Ik zeg wat er op dat moment uit komt. Zo spontaan. Het zit wel ergens in mijn hoofd. Komt vanzelf wel naar boven.
Druk maken
Om de lezing te geven vind ik niet zo spannend. Ja, normale spanning. Ik heb geleerd dat het wel goed komt; ik hoef geen zorgen te maken.
Waar ik mij meer druk om maak is bijvoorbeeld:
- Kom ik wel op tijd?
- Ik moet wel even van te voren tanken. Ik hou niet van een halve tank. Ik weet niet hoeveel kilometer een streepje afgaat.
- Hoelaat moet ik ongeveer weg, om op tijd te komen. Mijn inschattingsvermogen is niet mijn sterkste punt.
- Ik wil wel op tijd komen, het liefst een half uur van te voren om even aquamatiseren. -> Aan de omgeving en de mensen wennen.
Op locatie
Als ik op locatie ben, heb ik de rol spreker. Dit betekent dat ik constant aan sta:
- Ik praat met mensen, sociaal zijn, gezellig hebben, lachen, vragen beantwoorden.
- Ik denk niet na, maak mij geen zorgen.
- Actie, actie, actie, ik ga door.
Ik ga terug naar huis in de auto. Mijn hoofd is dan helemaal gaar of leeg of voelt dat er allemaal watten inzit. Dus automatische piloot aan.
In principe heb ik hekel aan om in donker te rijden, maar dat mag mijn pret niet bederven.
Dag erna
Normaal plan ik de dag of twee dagen erna niets in, maar ik heb vrijdag en zaterdag een opleiding in Bilthoven. Deze lezing kwam ertussen.
Ik was te enthousiast om de lezing niet te doen. Nu ben ik mij bewust dat ik zondag niet veel of niets kan hebben. En paar dagen erna ook niet. Ik probeer rustig aan te doen en wat minder te plannen.
Lezingen geven
Ik vind lezingen geven zo leuk, en ben altijd erg enthousiast. Dit had ik niet verwacht. Paar jaar geleden durfde ik niet eens op de voorgrond. Zat achter de computer, veilig. Mijn gedachtes gingen:
- Wat zullen de mensen wel niet denken
- Straks weet ik niet eens wat ik moet zeggen
- Ik krijg een paniekaanval
- Ik krijg vast een rode kop
Maar nu. Geweldig!!!! Ik kan mijzelf zijn. Wat ik zeg, zo ben ik. Het komt er spontaan uit.
Ja ik weet dat het mij heel veel energie kost. Hier ben ik bewust van. Maar moet ik het dan laten? NEE, dat doe ik niet meer.
0 Reacties